Kurwa

Poradniki, ciekawostki, tutoriale dla początkujących

sobota, 3 listopada 2012

.012 TuxGuitar – brak dźwięku w Audacious i innych

Opiszę tutaj problemy z dźwiękiem wywołane aplikacją TuxGuitar. W wielu przypadkach, szczególnie na dystrybucjach pochodnych Ubuntu zdarza się że już po instalacji programu nic nie słyszymy, nawet mimo kombinowania z ustawieniami dźwięku. Rozwiązaniem jest zainstalowanie dwóch pakietów: timidity i tuxguitar-alsa oraz dodanie wpisu do autostartu
timidity -EFreverb=0 -iA -Os >/dev/null & </dev/null
a następnie wybranie któregoś z portów TiMidity. Tyle z sieci, a ile w praktyce? W praktyce dźwięk w TuxGuitar zadziała, ale w reszcie odtwarzaczy, nawet flashowym Youtube niekoniecznie ;) Nie będziemy ich odinstalowywać bo na TuxGuitar nam zależy, więc bierzemy się za resztę. Otwieramy 'Synaptic Menedżer Pakietów', wyszukujemy frazę 'audacious'. Mamy tu zebrane pakiety z kodekami do Audacious, w którym domyślnie zainstalowana ALSA odmawia działania – wybieramy więc dowolny inny. Polecam instalację pakietu audacious-dev. Po zakończonej instalacji przechodzimy do ustawień naszego odtwarzacza i wybieramy wtyczkę dźwięku SDL.

Proszę o komentarz jeżeli poradnik okazał się pomocny oraz o zgłaszanie wszelakich uwag ;)

.011 Zarządzanie partycjami

W poniższym poście napiszę co-nieco o partycjach na moim dysku. Według mnie jest to najuniwersalniejsza konfiguracja miejsca na dysku jeśli posiadamy dwa systemy. Jak wiemy, na system Linux potrzebujemy ok. 15GB zawierające się na 4 partycjach (poradnik tutaj). Powiedzmy że na Windows przeznaczymy 20GB z uwagi na jego.. filozofię działania ;) Razem systemy operacyje zajmują na naszym HDD 35GB - całkiem sporo, ale dzięki temu mamy 100% gwarancji że zmieszczą się ze wszystkim (same systemy, konfiguracja, zainstalowane pakiety i programy itd.) na swoich partycjach. Przyjmując że posiadamy dysk 250GB pozostaje nam 215GB do dyspozycji na pliki własne. Warto to miejsce podzielić na np dwie mniejsze partycje (w przypadku uszkodzenia, formatowania czy chęci zmiany) formatując je pod system plików NTFS - gdybyśmy np zastosowali ext4 dla Windowsa postawili byśmy nie lada wyzwanie aby to poprawnie odczytał. Oczywiście wszystkie te operacje przeprowadzamy za pomocą aplikacji GParted systemu Linux (odpalonego z dysku lub pendrive).

Proszę o komentarz jeżeli poradnik okazał się pomocny oraz o zgłaszanie wszelakich uwag ;)

piątek, 2 listopada 2012

.010 Scrobbler LastFm na Linuxie - Audacious //wtyczki

Witam, tym razem napiszę coś dla nieco zamotanych ;) Windowsowe programy mają to do siebie że ich ustawienia są porozrzucane po różnego rodzaju menu, wstążkach czy w innych funkcjach. Natomiast praktycznie wszystkie dystrybucje Linuxa polegają na menu 'Preferencje' w którym jest zawarta większość możliwości konfiguracji danej aplikacji. Do rzeczy: chcąc włączyć jakąś wtyczkę w aplikacji wystarczy że wybierzemy opcję 'Preferncje', następnie 'Wtyczki' lub podobne (instalacji wtyczek nie będę tu opisywał z oczywistych względów). Chcąc używać wtyczki Scrobbler w programie Audacious robimy dokładnie to samo. Konfiguracja to po prostu podanie nicka i hasła do własnego profilu na lastfm.pl. Adres URL Scrobblera to post.audioscrobbler.com.

Proszę o komentarz jeżeli poradnik okazał się pomocny oraz o zgłaszanie wszelakich uwag ;)

wtorek, 9 października 2012

.009 Kompilowanie Pascala na Linuxie

Aby skompilować kod napisany w pascalu potrzebne nam będzie jego środowisko. FreePascal jest dostępny tutaj, a Turbo Pascal tu. Wybierzmy FreePascal z uwagi na to że w przeciwieństwie do TP jest on wciąż rozwijany. Po zainstalowaniu środowiska tworzymy plik źródłowy aplikacji w dowolnym edytorze tekstowym i zapisujemy go z rozszerzeniem .pas. Przechodzimy do folderu z zapisanym plikiem i otwieramy go w terminalu (F4). Wpisujemy polecenie:
fpc nazwa_programu.pas
A następnie:
./nazwaprogramu


Proszę o komentarz jeżeli poradnik okazał się pomocny oraz o zgłaszanie wszelakich uwag ;)



sobota, 6 października 2012

.008 Usuwanie zawartości kosza //Linux Ubuntu, uprawnienia

Niektórzy z nas mają namieszane w uprawnieniach dostępu do niektórych folderów, plików oraz funkcji. Co za tym idzie częstym problemem jest np niemożliwość wyczyszczenia Kosza. Aby tego dokonać wpisujemy w terminalu:
sudo nautilus
Podajemy hasło roota i przechodzimy w folder(oczywiście na partycji systemowej):
/home/user/.local/share/trash
Zawartość katalogu /user może być niewidoczna - odkrywamy ją kombinacją ctrl+h. W folderze 'Trash' usuwamy trwale zawartość folderów 'files' oraz 'info' klawiszami shift+del.
To wszystko, możemy się cieszyć pustym koszem. Operację można również wykonywać dla pendrive'ów oraz innych pamięci; w tym przypadku na danym nośniku umieszczony jest folder o nazwie np '.Trash-0'.

Proszę o komentarz jeżeli poradnik okazał się pomocny oraz o zgłaszanie wszelakich uwag ;)


czwartek, 20 września 2012

.007 Brak miejsca na dysku przy aktualizacji //usuwanie starszych wersji jąder

Z czasem używania Linuxa może się zdarzyć że przy aktualizacjii systemu zabraknie miejsca na partycji /boot. Jej 'standardowy' rozmiar powinien wynosić 100-150MB i jest to rozmiar w pełni wystarczający. Powodem braku miejsca są zalegające na niej stare wersje jąder które już są nam nieprzydatne, oraz zbędne pakiety. Większość zbędnych pakietów można usunąć aplikacją 'Sprzątanie systemu' dostępną w Centrum Oprogramowania, jednak jest to znikoma część wszystkich systemowych śmieci.
Pierwszym działaniem powinno być usunięcie wszystkich niezainstalowanych pakietów. Otwieramy 'Synaptic Menedżer Pakietów', wybieramy pole 'Stan' (z lewej strony) a następnie 'Niezainstalowane (pozostałości po konfiguratorze)'. Zaznaczamy je wszystkie do całkowitego usunięcia i zatwierdzamy działanie przyciskiem 'Zastosuj'. Zyskaliśmy w ten sposób nawet kilkaset wolnego miejsca na partycji / (systemowej).
Następne działanie to odinstalowanie starszych jąder. W 'Menedżerze Pakietów' wybieramy pole 'Działy', a następnie wyszukujemy frazę 'linux'. W wynikach wyszukiwania odnajdujemy jądra oznaczone wersją np 'linux-image-3.2.0.-29-generic', zaznaczamy do całkowitego usunięcia i wykonujemy operację. Gotowe ;)

Proszę o komentarz jeżeli poradnik okazał się pomocny oraz o zgłaszanie wszelakich uwag ;)

piątek, 17 sierpnia 2012

.006 Biblioteka Allegro 4.x C/C++ //dodawanie do kompilacji

Pisząc aplikacje z GUI często wykorzystywaną biblioteką jest Allegro. Początkujący uzytkownik zapewne wie jak ją zadeklarować w kodzie (#include <allegro.h>). Większym problemem będzie już samo skompilowanie aplikacji z tą biblioteką. Nie jest ona domyślna, więc musimy ją najpierw pobrać z repozytoriów. Najprościej będzie użyć 'Menedżera Pakietów Synaptic',  wyszukanie w nim frazy 'allegro', a następnie zainstalowanie pakietów 'liballegro'. Po napisaniu aplikacji i zapisaniu jej do pliku .cpp w terminalu do komendy kompilatora dodajemy ową bibliotekę dopisując `allegro-config --libs`. A więc cała komenda powinna wyglądać następująco:
g++ file.cpp $(allegro-config --libs) oraz dla języka C: 
gcc main.c -o wy $(allegro-config --libs).

Jeżeli kompilator nie znajdzie polecenia  $(allegro-config --libs), trzeba doinstalować bibliotekę komendą:
sudo apt-get install liballegro4-dev

Proszę o komentarz jeżeli poradnik okazał się pomocny oraz o zgłaszanie wszelakich uwag ;)

.005 System dla netbooka - Lubuntu

Posiadając stary czy też słaby sprzęt borykamy się z jego szybkością działania. Mój netbook HP Mini-Note 2133 został wprowadzony do sprzedaży 4 lata temu, a już dziś miewa problemy z działaniem na praktycznie wszystkich najpopularniejszych systemach – od Windowsowskiego XP do Sevena, a nawet Ubuntu. Cóż, jego specyfikacja do najpotężniejszych nie należy, ale w końcu to nie stary sprzęt aby go odstawić na półkę.
Domyślnie zainstalowany był na nim Windows XP – i rzeczywiście, system działał bardzo szybko dopóki nie zainstalowałem na nim antywirusa, Winampa, przeglądarki, komunikatora i paru innych. Temperatura procesora praktycznie nie spadała poniżej 57st w stanie spoczynku, podobnie dysk. Ubuntu nie było lepsze, Unity oraz mnogość działających pakietów ograniczała pracę tak samo jak XP.
Oczywiście można się poświęcić i zainstalować jakiś starszy lub mocno ograniczony system operacyjny, ale na szczęście istnieją też inne wyjścia. Jednym z nich jest wybranie odchudzonej wersji Ubuntu, czyli Lubuntu. Do pobrania stąd.
Po pobraniu i zainstalowaniu (poradnik tutaj) systemu mamy do dyspozycji zamienniki praktycznie wszystkich aplikacji które na Windowsie trzeba było samodzielnie pobierać i instalować, ponadto te są o wiele mniej zasobożerne.
System działa sprawniej przede wszystkim dzięki wykorzystaniu lekkiego środowiska graficznego LXDE oraz usunięciu niepotrzebnych usług. Temperatura procesora oscyluje na poziomie 52st, dysk na poziomie 37 przy pełnej szybkości działania jaką na 'normalnych' systemach ciężko jest uzyskać bez przegrzewania podzespołów. Praca na baterii wydłużyła się o jakieś 20 minut. Flash, a szczególnie YouTube działają bardzo szybko, procesor osiąga wtedy max. 67st, na Windowsie 74 to norma. Sterowniki systemu wystarczają do pełnej obsługi laptopa, z wyjątkiem (w przypadku HP 2133) potrzeby włączenia (włączenia, nie zainstalowania) sterownika własnościowego karty sieci bezprzewodowych.
Uruchamianie systemu trwa ok. minuty, po czym system jest w pełniu gotowy do pracy.

Poniżej przedstawiam działąnie Lubuntu w praktyce podczas pracy na kilku podstawowych aplikacjach: Opera, LibreOffice Writer, Audacious, włączonym flashem, menedżerem plików PCManFM i komunikatorem Pidgin oraz kliencie torrentów Transmission. Na dolnym panelu z prawej strony możemy obserwować temperaturę procesora (zielona wartość) oraz jego obciążenie (niebieski wykres).










Proszę o komentarz jeżeli poradnik okazał się pomocny oraz o zgłaszanie wszelakich uwag ;)

środa, 15 sierpnia 2012

.004 Linux Ubuntu - programowanie oraz kompilowanie c++ #oraz bash

Jako że częśc z was chciała by pewnie napisać nieco kodu na tym systemie - trzeba to wam ułatwić bo wiem jak czasochłonne są problemy z tym związane :)

Poradnik dla języka C++
Na Windowsie najczęściej wykorzystywanym edytorem i kompilatorem jest DevC++ - jest on lekki, łatwy w obsłudze, ma wbudowany kompilator, wszystko obsługujemy w trybie graficznym. Oczywiście na Ubuntu są dostępne takie narzędzia jak np Geany, ale w większości przypadków obsługa dla początkującego jest bardzo problematyczna, więc zajmiemy się innymi rozwiązaniami. Do edytowania samego kodu nie potrzebujemy dużych aplikacji - wystarczy nam gedit, dostępny w repozytoriach. Pobieramy i instalujemy go wpisując w terminalu: 
sudo apt-get install gedit
W ustawieniach programu wybieramy C++ jako język. Po napisaniu aplikacji zapisujemy ją do wybranego folderu nadając rozszerzenie .cpp, np aplikacja.cpp.
Teraz musimy zainstalować kompilator języka C++, robimy to komendą:
sudo apt-get install g++
Przechodzimy do naszego folderu, otwieramy w nim terminal (klawisz F4 lub menu 'Narzędzia'). Komenda kompilacji pliku aplikacja.cpp wygląda następująco:
g++ aplikacja.cpp -o nazwa_pliku_wyjsciowego
Nasz program jest już skompilowany, należy go teraz jedynie uruchomić komendą:
./nazwa_pliku_wyjsciowego
Jeżeli terminal wyda nam komunikat o braku uprawnień do otwarcia pliku, nalezy się posłuzyć komendą nadającą prawo odczytu danego pliku:
chmod +x nazwa_pliku_wyjsciowego
oraz po raz kolejny uruchomić. 


Poradnik bash
A więc skrypty w bashu tworzymy następująco: w konsoli wydajemy polecenie:
touch skrypt
Utworzyliśmy plik o nazwie 'skrypt', jest on bez rozszerzenia. Owieramy go edytorem tekstu, np gedit (pobieramy i instalujemy go wpisując w terminalu: sudo apt-get install gedit). Po wprowadzeniu komend zapisujemy plik. W terminalu wprowadzamy polecenie które nada skryptowi prawo do odczytu:
chmod +x skrypt
A następnie uruchamiamy go poleceniem:
./skrypt



Proszę o komentarz jeżeli poradnik okazał się pomocny oraz o zgłaszanie wszelakich uwag ;)

.003 Instalowanie pakietów .tar.gz

Dla początkującego instalacja choćby Opery to nie lada wyzwanie - można ją łatwo pobrać ze strony producenta, ale co dalej? Na Windowsie po pobraniu jakiejkolwiek aplikacji instalujemy ją lub wypakowywujemy z archiwum, tutaj jest podobnie. Po pobraniu aplikacji lub pakietu w formacie .tar.gz należy go najpier wypakować, bowiem jest on w archiwum. Klikamy PPM i wybieramy 'Rozpakuj tutaj'. Zakładam że plik został pobrany do folderu o nazwie 'Pobieranie' oraz nazywa się aplikacja.tar.gz, a więc menadżer archiwów wypakował dane do folderu 'aplikacja' w folderze 'Pobieranie'. Wchodzimy w ten folder i otwieramy w nim Terminal (klawisz F4 lub opcja w menu 'Narzędzia'). W Terminalu podajemy polecenie
./configure
a następnie
make
oraz
make install
I to już koniec instalacji :)

Proszę o komentarz jeżeli poradnik okazał się pomocny oraz o zgłaszanie wszelakich uwag ;)


wtorek, 14 sierpnia 2012

.002 Instalacja systemu Linux na dysku

Po pobraniu obrazu płyty musimy go zgrać na dysk CD/DVD lub utworzyć bootowalnego pendrive. Z uwagi na popularność oraz szybkość działania pamięci przenośnych oraz kłopotliwą obsługę płyt CD/DVD proponuję wykorzystać pendrive.

1. Utworzenie bootowalnego pedrive z systemem Linux umożliwia nam (oczywiście na systemie Windows) aplikacja Universal USB Installer, do pobrania stąd.
Obsługa programu nie powinna być dla nikogo kłopotliwa: wybieramy dystrybucję, pamięć na której chcemy ją zainstalować, ścieżkę docelową obrazu systemu oraz zaznaczamy opcję formatowania nośnika. Nie musimy wybierać na pendrivie dodatkowego miejsca na pliki systemu - nie ma to znaczenia w naszym przypadku. Natomiast jeżeli potrzebujesz jedynie przenośnego systemu na pendrivie - wybierz kilkaset MB.
2. Uruchamiamy ponownie komputer, tym razem ustawiamy bootowanie na pamięć USB. Po odpaleniu pendrive ukaże nam się menu wyboru uruchomienia trybu systemu - wybierzmy pierwszą opcję.
3. Przed nami najtrudniejsze - przygotowanie partycji pod system. Uruchamiamy instalator za pomocą ikony na pulpicie. Przy pytaniu o miejsce instalacji systemu należy wybrać opcję 'Inne rozwiązanie'. Następnie w menedżerze partycji wybieramy dysk fizyczny na którym chcemy zainstalować nasz system. Z nieprzydzielonego miejsca (jeżeli cały dysk jest podzielony na partycje musisz którąś usunąć aby móc utworzyć nowe) tworzymy następujące partycje:

- /boot na pliki niezbędne do startu systemu Linux, o rozmiarze min. 150MB, system plików ext4
- /home na pliki użytkownika, rozmiar dowolny, system plików np ext4
- / na sam system, rozmiar min. 8GB, system plików ext4
- linux-swap na partycję wymiany, jej rozmiar powinien być dwa razy większy od ilości Twojej pamięci RAM.
Po tak przygotwanych partycjach możemy przystąpić do instalcji.
Przy kończeniu procesu instalacji mogą wystąpić aktualizacje systemu - nie ignoruj ich. Po zakończonej instalacji zrestartuj komputer.
To wszystko, na dysku mamy już gotowy do pracy system :)

Proszę o komentarz jeżeli poradnik okazał się pomocny oraz o zgłaszanie wszelakich uwag ;)



.001 Dystrybucje - co pobrać

Na początek zabawy słowo o dystrybucjach. Na Wikipedii można zauważyć ich ogromną liczbę, jednak w rzeczywistości poszczególne dystrybucje bardzo różnią się między sobą popularnością, co za tym idzie - wsparciem ze strony społeczności (nie muszę chyba wspominać o ich zastosowaniach :)). Jako początkujący użytkownik powinieneś się skupić na tych najpopularniejszych oraz najłatwiejszych w obsłudze, czyli Ubuntu, Mandriva, Arch, Mint czy Lycoris. Proponował bym na początek wybrać Ubuntu - jest zdecydowanie najlepszym wyborem.
Ubuntu w najnowszej polskiej wersji językowej można pobrać stąd:
Linux Ubuntu 11.10 PL LTS download
Natomiast wydanie ogólne znajdziesz tutaj:
Linux Ubuntu 12.04 LTS

Ja z uwagi na sprzęt posiadam aktualnie Lubuntu - jest to mocno odchudzona wersja Ubuntu, pod nią będę pisał wszystkie poradniki.


Proszę o komentarz jeżeli poradnik okazał się pomocny oraz o zgłaszanie wszelakich uwag ;)

Wstęp

Witam wszystkich na mim blogu poświęconym poradnikom dla początkujących w systemie Linux.

pozdro, nightcrawler